Bursztyn jest ostatnio coraz bardziej popularny. Jednak warto wiedzieć, że już w Starożytności cieszył się niemałym powodzeniem. Dlaczego?
W starożytnej Grecji bursztyn palono, bynajmniej nie dlatego, że brakowało drewna. Głównym powodem było to, że palony bursztyn bardzo ładnie pachniał. Zapach z jednej strony był delikatny, z drugiej bogaty. Tę zaletę bursztynu wykorzystuje się zresztą do dziś. Możemy kupić różne bursztynowe kadzidła, które mają szereg zalet. Poprawiają strukturę jonową powietrza, niwelują zmęczenie, a nawet.. odstraszają komary.
W starożytnej Grecji zauważono także, że jantar potarty suknem, ma właściwości przyciągające. Grecy, którzy zjawisko to uważali wręcz za magię, nazywali bursztyn „świętym kamieniem”. Słynny Tales z Miletu twierdził wręcz, że bursztyn najzwyczajniej w świecie ma … duszę.
Warto wiedzieć, że słowo „elektryczność” wywodzi się od greckiej nazwy bursztynu „elektron”, która oznaczała: „świeci się i błyszczy”. Inne źródła podają, że „elektron” znaczył tyle, co „pochodzący od słońca”.
Tak jak dziś sporządzamy nalewkę bursztynową, tak i starożytni Grecy i Rzymianie używali jantaru do wytwarzania leków. Ozdabiali nim także biżuterię, składali bogom w ofierze, a za jego pomocą czyni czary.
Starożytni grali w kości kostkami bursztynu, a gladiatorzy rzymscy wieszali na szyjach bursztynowe talizmany. Dziś można spotkać bursztynowe szachy, wieczne pióra i wiele innych tak ozdób, jak i przedmiotów użytkowych. Polecamy.
Opracowała: Katarzyna Stępień
Źródło: www.bc.com.pl
