Diadem jako prototyp korony jest złotą lub srebrną przepaską na głowę. Często jest przyozdobiony kamieniami szlachetnymi.
Już za czasów Aleksandra Wielkiego diadem był oznaką władzy królewskiej lub cesarskiej. Z czasem stał się też symbolem władzy książęcej, a nawet duchownej. Jednak obecnie traktuje się go raczej jako ozdobę niż atrybut przywódcy. Diadem coraz częściej pełni rolę zamiennika welonu ślubnego.
W Polsce diadem nosił ród Piastów w okresie rozbicia dzielnicowego. Zwyczaj tej przejęto od królów perskich.
Diademy ozdobne, które nie były związane z symboliką władzy, stanowiły w różnych epokach efektowne uzupełnienie mody kobiecej.
Diadem płocki
Słynny diadem płocki przechowywany jest w Muzeum Diecezjalnym w Płocku. Jego pochodzenie jest nieco problematyczne, najczęściej przyjmuje się, że powstał w XIII wieku. Podobno mistrzowie węgierscy stworzyli go dla dynastii Arpadów. Na ziemie polskie trafił jako korona jednej z madziarskich księżniczek, która poślubiła przedstawiciela dynastii Piastów.
W połowie XIII wieku diadem stał się własnością Konrada I Mazowieckiego. Był wówczas traktowany jako oznaka książęcej godności oraz symbol aspiracji do władzy zwierzchniej nad Królestwem Polskim. Później został przekazany jako wotum do skarbca w katedrze płockiej.
Wykonany jest ze złoconego srebra i składa się z czternastu segmentów zwieńczonych kwiatonem w postaci protolilii. Wypełnia go ażurowa dekoracja z miniaturowymi postaciami ludzi, zwierząt oraz fantastycznych stworów. Do jego ozdoby wykorzystano perły oraz rubiny, szafiry, almandyny w szlifie fasetowym okrągłym.
Jak Wam się podoba?
K.S.
Źródło i Fot. : wikipedia
